Τον αγαπήσαμε ως Σαρλό. Είναι η πρώτη αναγνωρίσιμη φιγούρα - χαρακτήρας, με παγκόσμια εμβέλεια στην ιστορία του κινηματογράφου και ακούει στο όνομα Τσαρλς Σπένσερ Τσάπλιν...
Ο Τσάρλι Τσάπλιν γεννήθηκε στις 16 Απριλίου του 1889 στο Λονδίνο.
Και οι δύο γονείς του ήταν καλλιτέχνες. Ωστόσο τα παιδικά του χρόνια ήταν δραματικά μια και ο μέθυσος πατέρας του εγκατέλειψε τη μητέρα του, τον ίδιο και το μεγαλύτερο αδερφό του, η μητέρα του άφησε τη δουλειά της και προσπαθούσε να επιβιώσει ως ράφτρα, ενώ μετακινούνταν συνέχεια από χαμόσπιτο σε χαμόσπιτο.
Η κλονισμένη ψυχική της υγεία οδήγησε τα παιδιά σε σχολείο για ορφανά και τελικά στον πατέρα τους και την αλκοολική φιλενάδα του.
Ο μικρός Τσάρλι βρέθηκε για πρώτη φορά στο θεατρικό πάλκο σε ηλικία 5 ετών, σε κωμικό αναγκαστικά ρόλο, μια και αντικατέστησε την άρρωστη μητέρα του λέγοντας ένα σουξέ της εποχής. Εκεί έλαβε τα πρώτα του χειροκροτήματα που λέγεται ότι ήταν καταιγιστικά!
Προκειμένου να επιβιώσει έπαιζε από μικρός σε διάφορες παραστάσεις, ώσπου έφτασε σε ηλικία 21 ετών να φύγει με έναν θίασο περιοδεία στην Αμερική, όπου και έμεινε πάρα πολλά χρόνια!
σάπλιν και Κινηματογράφος
Από το 1915 έως το 1916 ο νεαρός Τσάπλιν έκανε συμβόλαιο με την εταιρία Εσανέι και γύρισε 15 ταινίες μεταξύ των οποίων και ο περίφημος Αλήτης, που του έδωσε δύο από τα χαρακτηριστικά της καρικατούρας που έμελλε να γίνει: ήταν ένα περιπλανώμενος άνεργος και αγαπούσε μια κοπέλα που θεωρούσε και εκείνος πως ήταν ερωτευμένη μαζί του. Αρχικά την υποδυόταν η Έντνα Περβάιανς, που ήταν και ερωμένη του.
Έπειτα υπογράφει με τη Μιούτουαλ όπου παρέμεινε για έναν ακόμη χρόνο και γύρισε άλλες 12 ταινίες τελειοποιώντας την τεχνική του στην παντομίμα και σε σκηνές γκανγκ.
Μεγάλοι σταθμοί στην κινηματογραφική του πορεία
1917: Ο Μετανάστης
1918: Σκυλίσια Ζωή
1921: Το Χαμίνι (η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του)
1923: Ο Προσκυνητής
1923: Μια Γυναίκα από το Παρίσι
1925: Ο Χρυσοθήρας (έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών)
1931: Τα Φώτα της Πόλης
1936: Μοντέρνοι Καιροί (εδώ εμφανίζεται τελευταία φορά ως Σαρλό)
1940: Ο Μεγάλος Δικτάτωρ (πρώτη του μη βωβή ταινία, διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ)
Διαβάστε το κείμενο της ομιλίας Του Τσάρλι Τσάπλιν στην ταινία
1952: Τα Φώτα της Ράμπας
1957: Ένας Βασιλιάς στη Νέα Υόρκη (ζώντας στην Ευρώπη πια)
1967: Η Κόμισσα του Χονγκ Κονγκ (με τη Σοφία Λόρεν και τον Μάρλον Μπράντο)
Και οι δύο γονείς του ήταν καλλιτέχνες. Ωστόσο τα παιδικά του χρόνια ήταν δραματικά μια και ο μέθυσος πατέρας του εγκατέλειψε τη μητέρα του, τον ίδιο και το μεγαλύτερο αδερφό του, η μητέρα του άφησε τη δουλειά της και προσπαθούσε να επιβιώσει ως ράφτρα, ενώ μετακινούνταν συνέχεια από χαμόσπιτο σε χαμόσπιτο.
Η κλονισμένη ψυχική της υγεία οδήγησε τα παιδιά σε σχολείο για ορφανά και τελικά στον πατέρα τους και την αλκοολική φιλενάδα του.
Ο μικρός Τσάρλι βρέθηκε για πρώτη φορά στο θεατρικό πάλκο σε ηλικία 5 ετών, σε κωμικό αναγκαστικά ρόλο, μια και αντικατέστησε την άρρωστη μητέρα του λέγοντας ένα σουξέ της εποχής. Εκεί έλαβε τα πρώτα του χειροκροτήματα που λέγεται ότι ήταν καταιγιστικά!
Προκειμένου να επιβιώσει έπαιζε από μικρός σε διάφορες παραστάσεις, ώσπου έφτασε σε ηλικία 21 ετών να φύγει με έναν θίασο περιοδεία στην Αμερική, όπου και έμεινε πάρα πολλά χρόνια!
σάπλιν και Κινηματογράφος
Από το 1915 έως το 1916 ο νεαρός Τσάπλιν έκανε συμβόλαιο με την εταιρία Εσανέι και γύρισε 15 ταινίες μεταξύ των οποίων και ο περίφημος Αλήτης, που του έδωσε δύο από τα χαρακτηριστικά της καρικατούρας που έμελλε να γίνει: ήταν ένα περιπλανώμενος άνεργος και αγαπούσε μια κοπέλα που θεωρούσε και εκείνος πως ήταν ερωτευμένη μαζί του. Αρχικά την υποδυόταν η Έντνα Περβάιανς, που ήταν και ερωμένη του.
Έπειτα υπογράφει με τη Μιούτουαλ όπου παρέμεινε για έναν ακόμη χρόνο και γύρισε άλλες 12 ταινίες τελειοποιώντας την τεχνική του στην παντομίμα και σε σκηνές γκανγκ.
Μεγάλοι σταθμοί στην κινηματογραφική του πορεία
1917: Ο Μετανάστης
1918: Σκυλίσια Ζωή
1921: Το Χαμίνι (η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του)
1923: Ο Προσκυνητής
1923: Μια Γυναίκα από το Παρίσι
1925: Ο Χρυσοθήρας (έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών)
1931: Τα Φώτα της Πόλης
1936: Μοντέρνοι Καιροί (εδώ εμφανίζεται τελευταία φορά ως Σαρλό)
1940: Ο Μεγάλος Δικτάτωρ (πρώτη του μη βωβή ταινία, διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ)
Διαβάστε το κείμενο της ομιλίας Του Τσάρλι Τσάπλιν στην ταινία
1952: Τα Φώτα της Ράμπας
1957: Ένας Βασιλιάς στη Νέα Υόρκη (ζώντας στην Ευρώπη πια)
1967: Η Κόμισσα του Χονγκ Κονγκ (με τη Σοφία Λόρεν και τον Μάρλον Μπράντο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου